สวัสดีค่ะ นี่คือโปรเจ็ค NCตามใจฉัน เนื้อหาต่อไปนี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องใดของไรท์ เป็นเพียงแค่ ncสั้นๆที่ไรท์ใช้ฝึกเขียนค่ะ
.
ในความมืดมิดที่โอเมก้าตัวน้อยไม่สามารถมองเห็นเพราะมีผ้าปิดตาปิดเอาไว้ เขาถูกขรึงโดยเชือกไว้ติดกับกำแพง ขาอ้าออกลอยจากพื้นอย่างน่าอาย อุณภูมิในห้องที่เย็นเฉียบจนขนลุก อาการงัวเงียจากการตื่นทำให้เขาปวดหัว
ความไวต่อการได้ยินของโอเมก้ามีน้อยแต่ก็ได้ยินอย่างชัดเจน เสียงกุกกังดังอยู่ซักพัก เขาเริ่มไม่มั่นใจในสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นตอนนี้
ขึ้นชื่อว่าของเล่นของจอน จองกุกแล้วก็ไม่มีรายไหนรอดชีวิตออกมาหรือสภาพดีออกมาเลยซักคน และเขาก็เป็นอีกคนที่มีชะตากรรมไม่ต่างจากของเล่นอื่นๆก่อนหน้านี้
" ว่าไง ตื่นรึยัง "
" คุณจองกุก ปล่อยผมไปเถอะ "
เสียงทุ้มดังทั่วห้องแต่ไม่สามารถรับรู้ว่ามาจากด้านไหนของห้อง จู่ๆสัมผัสอันหยาบก็ค่อยลูบที่หน้าท้องแบนของอีกคน หน้าท้อง หุ่นรูปร่างที่ถูกดูแลมาอย่างดีก็ต้องมาถูกย้ำยีอย่างไม่เป็นท่าจากคนที่เขารักที่สุด
จอน จองกุก
หน้าท้องแบนกระตุกเป็นระยะเมื่อลิ้นร้อนอีกคนโลมเลียไปทั่วคอระหงของเขาพร้อมกับประทับรอยสีกุหลาบให้เป็นจ้ำๆ ความหอมหวานจากน้ำหอมและกลิ่นฮีทของโอเมก้ายิ่งทำให้จองกุกห้ามตัวเองไม่อยู่
ความผิดที่ไม่ได้เป็นกินยาระงับฮีท ไม่ใช่มาจากจีมินแต่เป็นเพราะจองกุกเองที่เอายาระงับฮีทไปซ่อนเอาไว้ แถมยังโกหกหน้าตายด้วยว่าไม่ได้เอาไปซ่อน
" จองกุกอ๊าา!~ " มือและแขนที่ถูกขรึงกับเชือกห้อยอยู่ก็ไม่สามารถระบายอารมณ์ตอนนี้ได้เมื่อ นิ้วเรียวอีกคนสัมผัสกลีบของตนอย่างไม่ทันตั้งตัว
นิ้วแรกค่อยสอดแทรกเข้ากลีบดอกอย่างช้าๆ ลำตัวลีนๆของจีมินค่อยๆเกร็งจนเห็นรอยซี่โครงขึ้นจางๆ ความเจ็บแล่นขึ้นถึงโสตประสาท เขากัดริมฝีปากเพื่อไม่ให้เสียงที่หน้าอายหลุดออก
นิ้วเรียวยังขยับเข้าออกช้าๆ ร่างเพรียวบิดเร้าจนมืออีกข้างของจองกุกต้องมาประคองเอวบางเอาไว้ จีมินเหมือนสติจะหลุด มันเจ็บกว่าที่คิด เหมือนร่างกำลังจะขาดเป็นชิ้นๆ
" ฮรึกกก..มันเจ็บนะคุณ.. " เสียงหวานพูดท้วงแต่สายตาคมของอัลฟ่ากลับลอบมองใบหน้าหวานบางส่วนแม้จะถูกปิดตาเอาไว้ เขาแสยะยิ้มก่อนจะใส่อีกนิ้วรวดเดียวจนอีกคนกระตุก สะโพกถดไปชนกำแพงอย่างแรงแถมยังหวีดเสียงอย่างดัง
ชู่ววว
" อย่าดังหละ เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน "
" อื้อออ!! "
เสียงครางหวานร้องลั่นพร้อมกับบิดเร้าอย่างแรงเมื่อนิ้วทั้งสองถูกดึงออกแต่ดันมีสัมผัสร้อนใส่เข้ามารวดเดียวแทน จนทำโอเมก้าจุกไป เขาพูดไม่อะไรไม่ออก หน้าท้องแบนหดเกร็งจนจองกุกต้องเอ่ย
" ไม่เกร็งสิที่รัก "
คำพูดที่หอมหวานทำเอาหัวใจของจีมินเต้นแรง แก้มที่ไม่ได้ถูกผ้าปิดตาบังก็แดงเป็นลูกมะเขือเทศจนจองกุกเห็นก็เอ็นดูเป็นอย่างมาก
มือหนาและแขนแกร่งประคองสะโพกและบั้นท้ายเอาไว้ แม้จะมีเชือกขรึงไว้ แต่ก็ต้องป้องกันไม่ให้กระตุกไปชนกับกำแพง
เขาค่อยๆขยับช้าๆ จีมินเบือนหน้าหนีแม้จะไม่รู้ว่าหน้าจองกุกอยู่ตรงไหน เมื่อค่อยๆปรับตัวได้ ความแรงเริ่มทวีคูณขึ้น เสียงหวานครางออกมาอย่างไม่ทันรู้ตัว
" ไม่หวะ..ไหว อื้อ!~ ช้าหน่อย " เสียงหวานกระท่อนกระแท่นเอ่ยออกมาอย่างลำบาก แต่คนอย่างจองกุกหรอที่จะฟัง ไม่มีทาง
ยิ่งห้ามยิ่งแรง บอกให้ช้ายิ่งทำเร็ว เข้าสุดออกสุด จากความทรมานเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน เขาไม่เข้าใจความรู้สึกดีๆแบบนี้หรอก นี่คือครั้งแรกของจีมิน มันยากที่จะรับมือได้
มือหนาอีกข้างเลื่อนขึ้นมาจับเอวไว้แต่ไม่ลดการกระแทกลงเลย นิ้วโป้งอยู่ไม่สุข กดขึ้นที่หน้าท้อง เป็นเหมือนการกระตุ้นให้เสียวกว่าเดิม
" ยะ..อย่านะ อ๊าา! อย่ากด!! "
แน่นอนว่าคำวิงวอนที่พูดออกมาจะเข้าหูซ้ายและทะลุหูขวาของจอนจองกุกเสมอ
ไม่ฟัง ไม่สน
ยิ่งใกล้ถึงสุดสูงสุด คนตัวสูงใช้นิ้วโป้งกดคลึงหน้าท้องเบา จนอีกคนแอ่นรับสัมผัส หัวทุยๆของโอเมก้าเบือนหนีไม่ถูก เสียงครางดังเป็นระยะสู้กับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ
แต่แล้วจู่ๆจีมินก็หวีดเสียงดังขึ้นเมื่อแท่งเอ็นดันเข้ามาลึกจนเหมือนเขากำลังถูกหลุมดำดูด เขาจุกจนอยากจะอ้วกเต็มที ยิ่งเป็นท่าที่ล่อแหลมมันก็ยิ่งลึกจนแทบจะหายใจไม่ออก
" ซี้ดดดด "
" คุณจองกุกๆๆ อื้ออ~ ลึกเกินไป!~ " เมื่อพูดจบอีกคนกลับกระแทกอย่างแรงจนสะโพกสอบขยับสู้ เขาแค่เอ็นดูโอเมก้าตัวน้อยตัวนี้ เขาต้องการคนนี้เป็นโซลเมท เขาอยากได้ เขาก็ต้องได้!
เสียงครางไม่เป็นศัพท์เมื่อคนที่ยืนอยู่เริ่มขยับถี่ ขอบตาของจีมินเริ่มร้อนผ่าว ความเสียวซ่านปกคลุบกายโอเมก้าไว้ ถ้าขาดใจตายได้ตอนนี้ก็อยากจะทำ มือน้อยๆกำแน่นจนแทบจะแผล
จนใกล้จะถึงจุดสูงสุดจองกุกก็ดันกดเข้าสุดกระสันพอดี จีมินแทบจะขาดใจกับความสึกนี้ ไม่ว่าจะยังไงจองกุกก็เข้าสุดออกสุดเสมอจนร่างบางก็เสร็จไปก่อน
" อ๊าา! " จีมินหวีดเสียงอีกครั้งเมื่อของเหลวอุ่นๆฉีดเข้าร่างกาย สมองขาวโพลนไปหมด จีมินหายใจถี่ สะโพกสอบถดหนีแกนกายอีกคน แต่ก็ถดไม่ได้ จองกุกค่อยๆถอดแกนกายออก น้ำสีขาวขุ่นไหลออกค่อยๆไหลลงพื้นห้อง จีมินรู้สึกเหมือนจะวูบ
" เธอชอบชั้นหรือเปล่า จีมิน "
" ผม..ผมชอบคุณ แต่ผมรู้ ว่าผมไม่เหมาะกับคุณหรอก "
" เด็กน้อย ถ้าชั้นชอบใคร
ชั้นจะไม่ไว้ชีวิตเขาหรอกมั้ง เด็กบ้า "
พูดไม่ทันจะจบ ปากอวบอิ่มกำลังอ้าเพื่อพูดถามต่อแต่กลับถูกอีกฝ่ายจู่โจมป้อนจูบอ่อนโยนให้♡
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น